Sunday 24 March 2013

Missie Syrisch vluchtelingenkamp



Syrious Mission – muziekproject in Syrisch vluchtelingenkamp

Eind april reist een team van creatieve musici onder leiding van Merlijn Twaalfhoven naar Jordanië om een project op te zetten in een Syrisch vluchtelingenkamp. In samenwerking met UNICEF krijgen de kinderen in het kamp workshops waarin zij op muzikale wijze hun verhaal leren delen met elkaar en de buitenwereld. Deze activiteiten resulteren in een concert waarin de boodschap van deze kinderen hoorbaar wordt voor de buitenwereld. Op deze wijze wil Merlijn de verlammende situatie waarin de wereld zich afzijdig houdt van het geweld in Syrië doorbreken en actieve verbintenissen maken tussen Nederlanders en de Syriërs die níet het journaal halen. Juist zij vertellen ons veel meer over de situatie dan beelden van rook en puin.

Voor meer informatie klik hier.
We hebben hulp nodig op tal van vlakken: organisatorisch, PR-matig, journalistiek en artistiek.

Mocht u vragen hebben over het project? Klik dan hier voor veelgestelde vragen.

Wilt u graag helpen schrijf u dan in door hier te klikken.

Wilt u een donatie doen?
klik hier om te doneren voor Syrious Mission aan de stichting La Vie Su Terre van Merlijn Twaalfhoven






Friday 1 February 2013

Opera der Woedende Bankklanten

De Eerlijke Bankwijzer komt 14 februari met een rapport over investeringen in kernwapens.
Ik componeer de zeer korte doch luidruchtige protestopera!

We gaan de ranzige investeringen van Nederlandse banken in kernwapens in het nieuws brengen.
Hier alvast een preview van de tekst!


De hemel bewaar me!
O banken, bespaar me 
de schaamte, de schande
van bloed aan mijn handen. 

Kernwapen productie?
Leidt tot niks dan destructie.

Maar mijn bank  gaat door,
Van goed geweten geen spoor.

Ik zal me verzetten! 
Geen geld naar raketten.

Kernwapens zijn rot,
Ik wil een verbod.

U doet wat ik zeg, 
Of ik haal mijn geld weg!



Tuesday 15 January 2013

Dilemma’s in Jeruzalem: 23 januari in Utrecht

Afgelopen november organiseerde ik voor de vierde keer het Al Quds Underground Festival: kleinschalige muziek- en theaterperformances bij mensen thuis in de Oude Stad van Jeruzalem.
Op woensdag 23 januari is er een bijeenkomst/lezing/borrel/discussie bij IKV Pax Christi in Utrecht waar ik over mijn ervaringen vertel en met geinteresseerden wil delen hoe zij betrokken kunnen raken.
Meer info: http://ministerievanvrede.nl/nieuws/midden-oosten-borrel-met-merlijn-twaalfhoven
Lees hier bij dagboek: http://blog.krachtvancultuur.nl/dagboek-merlijn-twaalfhoven-op-zoek-naar-een-ander-jeruzalem
We werken aan een spannende online-documentaire.
Bekijk alvast drie korte films van Adam Sèbire: Soundscape met Magnifical Choir in het Fransiscaner Klooster: http://www.youtube.com/watch?v=3U2k-F89Yts
Een dialoog tussen de diepvrieskisten en mijzelf in de nachtelijke vleessouq: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Aud1hf1t5uM

Friday 4 January 2013

Excellentie, beste Jet


Van harte met uw benoeming tot minister van OC&W. U hebt een zware portefeuille. U beheert, net als de minister van financiën, een schatkist. Maar de uwe is gevuld met een rijkdom die niet in geld te meten is. Cultuur is de optelsom van alles wat we zijn en wat we doen. Het bepaalt onze identiteit, het omvat ons verleden en kleurt de blik waarmee we naar de toekomst kijken.

U heeft de taak op u genomen om het culturele overheidsbeleid uit te voeren. Ik weet niet precies hoe dat in uw dagelijks leven gaat, maar ik begrijp dat u veel kan bepalen, bijvoorbeeld waar wel en niet ons overheidsgeld aan wordt uitgegeven.

Er zijn mensen die dat op zich al een overbodige zaak vinden. Waarom zou je immers geld besteden als er op het gebied van cultuur al zoveel rijkdom heerst? We hebben kunst en cultuur tot in de kleinste dorpen. In alle wijken, scholen en zelfs bedrijven heerst cultuur. Tot in de kleinste hoeken van onze samenleving wordt er vormgegeven, gecreëerd, gedroomd, onderzocht en bevraagd.

Wij zijn in Nederland niet rijk aan goud, olie of andere zaken die je op kunt graven, maar bezitten een oneindige bron van creativiteit en innovatie vanwege de culturele rijkdom die aanwezig is, opgespaard in eeuwen en geimporteerd uit alle delen van de wereld, gevoed met de vrijheid van expressie, een keur aan opleidingsmogelijkheden en erg veel vrije tijd.

U bent voor Nederland wat de minister voor olie in Irak is. Ook uw budget valt in het niet bij de beoogde opbrengst van uw beleidsterrein.
Ook cultuur zit onder een hard laagje. Het kost eerst misschien wat moeite, maar dan spuit het je tegemoet.

Wat zou een minister van olie doen in een land als Irak?
Hij zou niet alleen zorgen dat er flink geboord wordt, maar ook dat er stevige pijpleidingen zijn en goede plekken om de olie op een schip te laden. Hij zou zich niet bemoeien met wat er uiteindelijk met de olie gebeurt, als het maar omhoogkomt, naar de haven stroomt en een boot ingaat van een bedrijf dat er een goed plan mee heeft. Zou hij een boodschap hebben aan mensen die vinden dat benzine stinkt? Of dat je beter kunt fietsen dan in de auto zitten? Het lijkt me sterk.

Wellicht kunt u leren van deze olieman. Hij kent zijn verantwoordelijkheid, maar ziet ook waar die stopt. Hij kijkt wel uit om over milieuvervuiling te spreken. Boren en pompen is zijn motto. Ook voor u wacht een eindeloze discussie als u over de waarde van onze cultuur en kunst zou spreken. Uw woorden zullen per definitie te kort schieten. Houd het daarom eenvoudig. Richt u op het doorbreken van de harde laag die ons van onze rijkdom scheidt. Als het eenmaal stroomt laat u ieder vrij om kunst en cultuur te beleven, verhandelen, spreiden en produceren op zijn eigen manier. Uw beleid valt dan in twee woorden samen te vatten: boren en pompen.

Merlijn Twaalfhoven

(ook verschenen in Magazine KunstKraak December 2012)

Monday 19 November 2012

Al Quds Underground - digging for stories

Jeruzalem is een stad van verschillen, waarvan sommigen onoverbrugbaar zijn. De film 'Al Quds Underground - digging for stories' gaat over de verschillende verhalen in de stad.

In het politieke landschap van Jeruzalem, zoeken zowel ingewijden als buitenstaanders naar verborgen verhalen om te delen buiten de grenzen van deze stad in conflict. Wiens verhalen worden verteld, door wie? Wie luistert? De film onthult de diversiteit van de vertellers en luisteraars, en hun individuele motieven en reacties.

Kijk de film zelf en ervaar de verhalen die leven in de stad.

De film 'Al Quds Underground'

Thursday 1 November 2012

In Jerusalem


De komende twee weken reis ik naar Israel/Palestina om te werken aan vrede. Ik ben alleen niet van plan dat woord te noemen. Over vrede kun je eindeloos praten, maar ik zou als componist en theatermaker iets tastbaars bij willen dragen en concreet resultaat willen bereiken.

Het is niet de eerste keer dat ik naar het Midden-Oosten reis. Eerder maakte ik projecten op de Palestijnse Westoever, in Syrië en Jordanië. Hierbij betrok ik vluchtelingen en locale musici bij de muziekstukken die een ontmoetingsplaats werden van Arabische en Westerse cultuur.

Jeruzalem is voor velen het centrum van de wereld. Heiligdommen staan letterlijk opgestapeld hier. De messias wordt hier verwacht en het laatste oordeel. Maar ook op politiek gebied zijn mensen overal ter wereld geobsedeerd met Israel/Palestina en Jeruzalem. Men heeft het over een Westers front tegen het gevaar van de Islam, of juist over Israel en de bezetting als de oorzaak van zoveel misverstanden en verbittering.
Ik zoek niet naar grote woorden en symbolen. Hier hoop ik te leren wat vredeswerk in de praktijk kan doen. Er zijn talloze organisaties zoals de VN en het Rode Kruis die hier al tientallen jaren zitten en met grote budgetten werken, maar zij kunnen niet veel betekenen voor vrede lijkt het. Ik heb al helemaal geen budget en erg weinig tijd. Toch denk ik dat het niet onmogelijk is om een paar passen te zetten richting vrede. Het is een lange weg, maar aan de basis liggen naar mijn idee twee dingen: vertrouwen en contact. Het vertrouwen van mensen in het feit dat vrede mogelijk is. En dat als zij iets positiefs veroorzaken, het, hoe klein het ook is, bijdraagt aan een betere toekomst en anderen kan inspireren. Contact als voorwaarde voor directe kennis van elkaar en een samenleving waarin ruimte is voor verschillen. Of er vertrouwen en contact is wil ik niet alleen bekijken en vragen aan de locale bewoners maar daadwerkelijk stimuleren met artistieke acties. Welke acties dat zullen zijn kan ik nu nog niet zeggen. Eerst zal ik kijken, luisteren en leren.

Monday 1 October 2012

Help je?


Er zijn veel conflicten ver van ons bed. 
Maar toch spelen ook jij en ik een rol bij uitbuiting en vernedering van mensen ver van hier. 

Onze vredelievende berichtjes worden met telefoons verstuurd waarin grondstoffen verwerkt zijn uit chaotische plekken waar slachtoffers vallen van onze welvaart. Voor het steenkool van onze electriciteitcentrales wordt de locale bevolking in Colombia verdreven van hun land.

Het helpt niet om je daar vandaag ongelukkig over te voelen. Het helpt om heel rustig te kijken wat je zelf kunt doen en hoe je mensen in je omgeving kunt verleiden om ook iets concreets te doen. 

Probeer wat meer kennis te vergaren en ervaring op te doen, niet alleen over conflicten zelf, maar ook over de mechanismen die jou helpen of verhinderen iets concreets te doen. 

Waarom zijn we zo passief? 
Wat houdt ons tegen om iets concreets te veranderen? 
Laat het me weten!